De kerk waar ik jarenlang naast woonde, was tot 2004 in gebruik als katholieke kerk. Ik heb er een aantal jaren zo nu en dan ook diensten gespeeld. De kerk was een typische kerk van de jaren 60, maar met wel wat bijzondere elementen. De kerk is naar ontwerp van Herman van Wissen gebouwd in 1962-63. Een rond gebogen wand was opgetrokken uit natuursteen, wat de kerk haar bijzonder uitstraling gaf binnen en buiten. De klokkentoren staat in een grote vijver waar in het voorjaar de kikkers de buurt wakker houden. De kerk had een bijzonder mooie akoestiek die helaas bewust verloren is gegaan bij de verbouwing vanaf 2004. Kruiswegstaties en orgel zijn achter gebleven in de kerk, de rest is verdwenen.
Het orgel van deze kerk was van Vermeulen, een zogenaamd Unit-orgel, een systeem waarbij je met minder pijpen toch meerdere registers kunt samenstellen. Het orgel was luid en scherp, de akoestiek maakte er nog iets van, maar verder was het in mijn ogen brandhout…
De windvoorziening was eenvoudig, de intonatie kaarsrecht, waardoor de klankvorming weinig schoonheid kende.
Ik woonde er naast, kon doorlopen om even te spelen, en toch deed ik het zelden..
