De tuin in Berltsum
In 2016 kocht ik een huis in het dorp Berltsum. Een oude fietsenzaak is daar ooit verbouwd tot 2 woningen. Achter het huis ligt een tuin met een lengte van 40 meter. Ook de buren hebben zo’n tuin.
Deze twee tuinen hebben maar een gedeeltelijke afscheiding waardoor een ruimtelijk beeld is ontstaan, nog eens versterkt door de tuinen in de omgeving die ook lang zijn en de bebouwing in een wijde vierkant is gesitueerd. Als ik ’s ochtends uit bed op het balkon stap heb je het gevoel van ruimte door al dat groen en het ontbreken van huizen die uitzicht op je hebben.
Sinds 2020 ben ik begonnen de tuin te verfraaien. Ik heb weinig verstand van planten, maar met wat hulp van vrienden en mijn moeder is er toch een tuin ontstaan met veel groen. Ik omschrijf de tuin als een geciviliseerde wildernis. Een tuin is voor mij in deze tijd ook daadwerkelijk een plek waar de buitenwereld, die wild en bruut is, niet bestaat. De tuin van het paradijs, waar ik als het even kan, ook paradijselijk rondloop.
Elk jaar voeg ik iets toe aan deze tuin, en geniet ik van haar, vooral in de ochtend. Ook hier geldt, het blijft prutswerk, maar al prutsend ontstaat toch een soort van eigenzinnig kunstwerk.
Filmpje over mijn tuin, zomer 2025.
Foto’s met beschrijving van de tuin door de jaren heen.
Filmpje over de beestjes in mijn tuin, zomer 2025