In 1996 stapte ik eens op mijn fietsje in Dokkum, en wilde wel eens weten waar die spoorlijn van het Dokkumer Lokaaltje uitkwam. In Stiens lag nog spoor, en dat wilde ik wel eens zien. Treinen reden er al niet meer, al moest de laatste rit nog komen, het spoor lag er verlaten bij. De verlatenheid, de roestige sporen, de getuige van vergane bedrijvigheid het boeide me enorm. Ik begon met het fotograferen van deze plek, en ging op zoek naar andere verlaten en vergeten spoorlijnen. Later bleek deze ‘hobby’ al te bestaan onder de titel ‘spoorzoeken’. In de loop van de jaren bezocht ik verlaten spoorlijnen in Nederland, België, Duitsland en Frankrijk. Sommige van de gemaakte foto’s zijn inmiddels historisch, want vele spoorlijnen zijn als gevolg van grond- en staalhonger alsnog gesloopt. Leeuwarden-Stiens bezoek ik nog regelmatig, maar dan als fietstochtje, het is een fietspad geworden.

Een greep uit de verzameling die ik maakte: