Het dorp:

Sinds voorjaar 2016 woon ik in Berltsum, ook wel Berlikum genoemd. Dit dorp van ca. 2700 inwoners ligt net onder Sint Annaparochie, en was onderdeel van de gemeente Menaldumeradeel. Nu gemeente Waadhoeke, want kleinschaligheid en lokale verscheidenheid is een vies woord in bestuurlijk Nederland.
Het is een rustig dorp met veel ruimte om te wonen. Alles is aanwezig, een school, goede busverbindingen, splinternieuwe Poiesz Supermarkt , dierenspeciaalzaak en basis-tuincentrum , kapsalon, bakker en slager. In het dorp staan 3 kerken. De voormalige gereformeerde kerk is nu dorpshuis met kerkelijke zaal, de hervormde Koepelkerk op de terp en een ‘Vermaning’, de doopgezinde kerk.
In alle kerken speel ik zo nu en dan diensten en uitvaarten, meestal in de Koepelkerk.
De volksaard is vrij nuchter, het zijn geen flamboyante mensen, en men houdt elkaar goed in de gaten, echter het dorp is groot genoeg om daar prettig te kunnen wonen, het heeft geen benauwend karakter voor de nieuwkomer. Het dorp was vroeger een bekende uitgaansplek in Friesland en telde 2 discotheken. Ze centra bestaan nog wel, maar de busladingen vol jongeren die er in de jaren 90 kwamen, die tijd is voorbij. De kroegen en het cafetaria aan de centra zijn blijven bestaan.

Tijdens de dorpsfeesten en de kermis gaan de dorpelingen los!
Het dorp kent relatief veel bedrijvigheid, bijvoorbeeld een bedrijf als Rondaan, die specialistische producten maakt voor transport, logistiek en bouw. Beroemd is ook de tuinbouw ten zuiden van het dorp. Soms zie je een gloed van licht boven het dorp als de lampen in de kassen branden. Door de aanwezigheid van de kassen zijn er ook gastarbeiders in het dorp woonachtig, en heeft de supermarkt een ‘Pools schap’! In Dronrijp kerkt zelfs de Poolse gemeenschap in de R.k. zo nu en dan.
Mooi aan Berlikum is haar historie, ze zou de 12e stad van Friesland worden, ze heeft een lange historische dorpsstraat, en daar woon ik zo halverwege. De forse kerk is zeer bijzonder in haar soort.

Mijn huis:

Ik woon in een ongeveer 125 jaar oud huis. Ooit was in het pand een fietsenzaak gevestigd. Het woongedeelte is nummer 30 geworden, waar ik woon, de buren op 32 wonen in de voormalige werkplaats. Het perceel waar ik op woon verspringt. De gevel aan de straat is niet gelijk aan de tuin erachter. Dit maakt het huis wat ingewikkeld in haar indeling, maar maakt het ook speels. Een lange tuin is vanuit de keuken zichtbaar, maar deze zie je niet als je door de ramen aan de straat naar binnen kijkt.
De woonkamer heeft een mooi authentiek balkenplafond en daarom is de bovenverdieping niet waterpas. De bovenverdieping is door de ruime dakkapel ruimer dan je zou verwachten. Een trap in art-eenvoudige art-deco stijl brengt je naar een overloop boven. Daar een slaapkamer en een werkkamer. De keuken is een uitbouw, en daarom grenst er aan mijn slaapkamer een dakterras, waaronder de keuken. Het is allemaal niet enorm groot, maar precies goed voor mij alleen en ideaal om lekker te kunnen prutsen, het geheel heeft sfeer.