Aan het einde van mijn kindertijd begon ik met het maken van een tekening over een spoorlijn. Als kind fietste ik graag van Dokkum naar Veenwouden om wat treintjes te kijken. Veel meer dan een wadloper zag je niet, maar de spoorse geluiden, de geur van teer op de bielzen, het fascineerde me mateloos. Op een of andere manier had ik de behoefte, die eigenlijk heel mijn leven steeds terugkeert, om die echte wereld in een eigen gemaakte wereld na te bootsen. Het tekenen begon, één Hema tekenblok A4, doos potloden, en gaan. Een aantal jaren tekende ik stug door, terwijl in de vakanties ik met Tienertoer en later Tourtime de Nederlandse en Belgische spoorwegen ontdekte. Achter een speciaal bureau in de huiskamer, met de walkman op het hoofd, radio 538, tekenen, terwijl de rest van het gezin achter mij TV zat te kijken.

Ik ontdekte ik ook de fascinatie voor het ‘spoorzoeken’, de verlaten spoorlijn. In de tekeningen verwerkte ik wat ik zag. Niet alleen spoorwegen, treinen, maar ook landschappen, steden, alles wat de mensenwereld zo boeiend maakt.
Na dik 250 tekeningen stopte ik zo abrupt als ik begon. De tekeningen zijn niet alleen een jeugdherinnering, ze zijn ook een tijdsdocumentje geworden voor de jaren 90, de privatisering van de NS, de nog aanwezige rookreclames, zelfs het opkomende populisme, maar ook de nog drukke winkelstraten, de gele DAF bussen, de Plan V treinen, de tekeningen zitten vol met kleine en grote observaties van die tijd.

Zo kwam in de politiek en in de samenleving de onvrede over immigratie op. Ook op mijn basisschool kwamen de eerste vluchtelingenkinderen in de klas. Politicus Hans Janmaat was beroemd en berucht om zijn bedenkingen rondom de multiculturele samenleving. Men heeft het allemaal kunnen sussen, de jaren 90 waren veel te leuk daarvoor. In mijn tekeningen verwerkte ik de opkomende onrust wel. ‘Eigen Volk eerst’, terwijl de ME de meute bijeen houdt.

Elk mens volgt zijn weg, ook in de tekeningen, heeft bijna elk figuurtje een doel. De puber met de ‘ghettoblaster’, de waarzegster met glazen bol, de forens die nog ff een bloemetje koopt voor thuis.